ഒരല്‍പ്പം ചരിത്രം

പതിനാറാം നൂറ്റാണ്ട്; കടല്‍ മാർഗ്ഗേന ചരക്കുകള്‍ അയച്ചിരുന്ന കാലം... രാസവളങ്ങൾക്ക് പ്രചാരമില്ലാത്ത അക്കാലത്ത് ചാണകമായിരുന്നു കൃഷിയെ പരിപോഷിപ്പിച്ചിരുന്നത്, അതിനാൽ ചാണകം കയറ്റി പോകുന്ന കപ്പലുകൾ പാശ്ചാത്യ രാജ്യങ്ങളിൽ വളരെ സാധാരണ ആയിരുന്നു...
കനം കുറയും എന്നതിനാൽ ചാണകം ഉണക്കിയാണ് അയച്ചിരുന്നത് പക്ഷെ ഒരു പ്രശ്നം എന്തെന്നാൽ കപ്പലിന്റെ അടിത്തട്ടുകളിൽ സൂക്ഷിക്കുന്ന ഈ ചാണകം പലപ്പൊഴും വെള്ളവുമായി സമ്പര്‍ക്കത്തില്‍ വരികയും തല്‍ഫലമായി ഭാരം കൂടുന്നതിനൊപ്പം തന്നെ പ്രതിപ്രവര്‍ത്തന ഫലമായി മീഥേന്‍ വാതകം ഉണ്ടാവുകയും ചെയ്യുന്നു തഥാനന്തരം മീഥേന്‍ പുറത്തേക്ക് ഗമിച്ച് കപ്പലിന്റ്റെ അറകളില്‍ തങ്ങി നിന്നിരുന്നു.
ഈ പ്രതിഭാസത്തെ പറ്റി തിരിച്ചറിയുന്നതിന് മുമ്പ് ഒരിക്കലൊരു രാത്രി ഉദ്യോഗാർത്ഥം കപ്പലിന്റ്റെ കീഴ് അറയിലേക്ക് ഇറങ്ങി ഒരു തൊഴിലാളി  കൈ വിളക്കുമായി, ഇറങ്ങിയതും അതി ജ്വലന ശേഷിയുള്ള മീഥേന്‍ വാതകം വിളക്കിലെ തീയുമായി സമ്പര്‍ക്കത്തിൽ വരികയും വിസ്ഫോടനം ഉണ്ടാവുകയും ചെയ്തു..
ഇതുപോലുള്ള സ്ഫോടനങ്ങൾ പല പ്രാവശ്യം ആവര്‍ത്തിച്ചപ്പോൾ കാരണം തിരക്കി മീഥേന്‍ ആണ് കാരണമെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയതിന് ശേഷം ചാണകം നിറച്ച് വയ്ക്കുന്ന പെട്ടികൾക്ക് മുകളിൽ തൊഴിലാളികളുടെ ശ്രദ്ധക്ക് വേണ്ടി പെട്ടികൾ ഉയർന്ന പ്രതലതിൽ സൂക്ഷിച്ച് ജലസമ്പർക്കത്തിനുള്ള സാദ്ധ്യത കുറക്കുക എന്ന ഉദ്ദേശത്തൊടെ "ഗതാഗത സമയത്ത് മുകൾത്തട്ടിൽ സൂക്ഷിക്കുക" എന്ന സൂചന എഴുതുവാന്‍ തുടങ്ങി.
 

ചരക്ക് ചാണകം! കയറ്റണതും സായിപ്പ്! ഇറക്കണതും സായിപ്പ്! അയക്കുന്നതും സായിപ്പ്! അയപ്പിക്കുന്നതും സായിപ്പ്! അപ്പോൾ നിര്‍ദ്ദേശ്ങ്ങൾ ഇംഗ്ലീഷിൽ വേണ്ടേ...? ന്നാ നമ്മൾക്കാ സൂചനാ പത്രികയെ ഇംഗ്ലീഷിലാക്കാം ന്താ......?

ദാ ഇങ്ങനെ ആയിരുന്നു ആ വാചകം ഇംഗ്ലീഷില് എഴുതിയിരുന്നത്....

S'tow H'igh I'n T'ransit

 അങ്ങനെയാണ് നൂറ്റാണ്ടുകൾക്ക് മുമ്പ് തന്നെ മലയാള സിനിമയെ കോരിത്തരിപ്പിച്ച ആ വാക്ക് ഉടലെടുത്തത് .

സുരേഷ് ഗോപിയുടെ മുഖം ഓര്‍മ്മ വരുന്നുണ്ടോ...... 

ഇത് ഒരു ഫാക്റ്റല്ല...!